Islam

Islam narodził się na pustynnych obszarach Półwyspu Arabskiego. Obszar ten przez samych Arabów nazywany jest "Wyspą Arabów" (Dżazirat al-Arab), ponieważ z trzech stron oblewają go wody mórz, z czwartej zaś od reszty świata oddziela bezmiar "morza piasków". To właśnie pustynia wyznaczyła kierunek rozwoju kultury arabskiej, określając wcześniej tryb życia swych mieszkańców - arabskich beduinów, czyli koczowników. Przemierzali oni nieurodzajne ziemie w poszukiwaniu obfitych pastwisk dla swych stad, najczęściej nocami, aby ukryć się przed zabójczymi promieniami słońca, zajęci stałymi walkami międzyplemiennymi, które kształtowały rytm przedmuzułmańskiej historii tych obszarów.

Podstawą wiary islamu jest jego święta księga, Koran, zawierająca wszystkie najważniejsze zasady doktrynalne tej religii. Ich rozwinięciem i uzupełnieniem jest sunna (Tradycja), składająca się z hadisów, czyli opowieści o czynach, gestach i słowach Proroka Muhammada. Koran i sunna stały się źródłem prawa i teologii islamu.Koran zawiera najważniejsze elementy doktryny religijnej i prawnej religii muzułmańskiej. Początkowo był zapamiętywany i sporadycznie zapisywany jeszcze za życia Proroka.

Wiara islamu opiera się na pięciu filarach wiary (arab. arkan ad-din). Są to: szahada - wyznanie wiary; hadżdż - pielgrzymka do Mekki; zaka - jałmużna; saum - post; sala - modlitwa kanoniczna.

W islamie szyickim wierni odmawiają tylko trzy modlitwy, łącząc po dwie. Dokładny czas początku modłów ogłaszany jest przez muezzina z wieży meczetu, tzw. minaretu. Modlitwę należy odmawiać w kierunku Mekki. Kierunek ten nazywa się kibla. Modlitwa muzułmanina nie wymaga do jej odprawiania świątyni, a jedynie miejsca czystego rytualnie, co gwarantuje dywanik modlitewny, tzw. sadżdżada. Koniecznym warunkiem jest także rytualna czystość modlącego się, którą osiąga się poprzez ablucje. Małe ablucje nazywają się wudu, rytualne obmycie się po znaczniejszym zabrudzeniu - ghusl, a rytualne oczyszczenie się, w którym wodę z konieczności zastąpiono czystym piaskiem - tajammum. Rytualna modlitwa w islamie sama w sobie nie stanowi, tak jak to jest w chrześcijaństwie, rozmowy człowieka z Bogiem, lecz jest przede wszystkim wyrażeniem pokory człowieka wobec Stwórcy i wychwalaniem Boskiej wszechmocy i miłosierdzia. Kolejne czynności wykonywane podczas modlitwy to dość skomplikowany układ skłonów (arab. ruku) i czołobić (arab. sudżud). Każdy taki cykl modlitewny określany jest terminem raka. W tym czasie wypowiadane są różne fragmenty Koranu, formuły wychwalania Boga, szahada (wyznanie wiary) oraz na końcu - przekazanie pokoju dla wszystkich ziemskich stworzeń. Religia muzułmańska przestrzega przed automatyzmem, rutyną i nieszczerością w modlitwie.